ما برای آمادگی یافتن جهت ورود به شب قدر،
چه‌کاری باید انجام دهیم؟ مهمترین بخش از وجودمان که باید آن را برای شب
قدر آماده کنیم، قلب‌مان است. یعنی باید با یک دلِ باصفا بیاییم و در محضر
پروردگار عالم قرار بگیریم. حالا با این دل باید چه‌کار کرد که آمادگی حضور
در شب قدر را پیدا کند؟ در این‌جا بر اساس روایات و مجموعه‌ای از
نشانه‌هایی که وجود دارد، فهرستی از شرایط قلبی مطلوب، برای حضور در شب قدر
را بیان می‌کنیم:
۱- دل‌مان را از کینه و حسادت و دشمنی نسبت به مؤمنین خالی کنیم
یکی
از شرایط قلبی ورود به شب قدر این است که دل‌مان را از کینه‌ها خالی کنیم.
یعنی نسبت به مؤمنین در دل‌مان کینه، حسادت و دشمنی باقی نگذاریم. حتی اگر
کسی به ما ظلم کرده است، از او بگذریم؛ البته منظور ما از کسانی که به ما
ظلم کرده‌اند، غیر از جریان استکبار و ظالمان و صهیونیست‌ها و منافقان است؛
حساب اینها جداست.
پیامبر گرامی
اسلام(ص) چند مرتبه دربارۀ کسی فرموده بود که او اهل بهشت است. یکی از
اصحاب می‌گوید: من حساس شده بودم که چرا او اهل بهشت است، لذا به او گفتم:
من چند روز است که با پدرم قهر کرده‌ام و می‌خواهم به خانۀ تو بیایم. او هم
پذیرفت. به خانۀ او رفتم و سه شب در آن‌جا ماندم اما در این مدت دیدم که
او نه عبادت خاصی مثل نماز شب انجام می‌دهد و نه رفتار فوق‌العاده‌ای دارد.
بعد
از چند روز به او گفتم: رسول خدا(ص) چندبار فرموده است که تو اهل بهشت
هستی، خودت فکر می‌کنی برای چه اهل بهشت هستی؟ او گفت: شاید به این دلیل
باشد که من کینۀ کسی را به دل نمی‌گیرم و نسبت به کسی بدخواهی نمی‌کنم؛
حَکَى أَنَسٌ قَالَ کُنَّا یَوْماً جَالِساً عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ ص
فَقَالَ یَطْلُعُ عَلَیْکُمُ الْآنَ مِنْ هَذَا الْفَجِّ رَجُلٌ مِنْ
أَهْلِ الْجَنَّةِ قَالَ فَطَلَعَ رَجُلٌ مِنَ الْأَنْصَارِ... فَبَاتَ
عِنْدَهُ ثَلَاثَ لَیَالٍ فَلَمْ یَرَهُ یَقُومُ مِنَ اللَّیْلِ شَیْئاً
غَیْرَ أَنَّهُ إِذَا انْقَلَبَ عَلَى فِرَاشِهِ ذَکَرَ اللَّهَ تَعَالَى
فَلَمْ یَقُمْ حَتَّى یَقُومَ لِصَلَاةِ الْفَجْرِ... فَقَالَ مَا هُوَ
إِلَّا مَا رَأَیْتَ غَیْرَ أَنِّی لَا أَجِدُ عَلَى أَحَدٍ مِنَ
الْمُسْلِمِینَ فِی نَفْسِی غِشّاً وَ لَا حَسَداً عَلَى خَیْرٍ أَعْطَاهُ
اللَّهُ إِیَّاهُ. قَالَ عَبْدُ اللَّهِ هِیَ الَّتِی بَلَغَتْ بِکَ وَ
هِیَ الَّتِی لَا نُطِیق»(تنبیه الخواطر/۱/۱۲۶)
روایات
دیگری از پیامبر اکرم(ص) نیز هست که...(در ادامه مطلب مطالعه کنید) یکی از علائم عاقبت به‌خیری(علائم اهل
بهشت)، دلسوزی و خیرخواهی برای مسلمان‌ها و مؤمنین است. (مَنْ یَضْمَنْ
لِی خَمْساً أَضْمَنْ لَهُ الْجَنَّةَ قِیلَ وَ مَا هِیَ یَا رَسُولَ
اللَّهِ؟ قَالَ النَّصِیحَةُ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ النَّصِیحَةُ
لِرَسُولِهِ وَ النَّصِیحَةُ لِکِتَابِ اللَّهِ وَ النَّصِیحَةُ لِدِینِ
اللَّهِ وَ النَّصِیحَةُ لِجَمَاعَةِ الْمُسْلِمِینَ؛ خصال/۱/۲۹۴) دلِ
پاک داشتن نسبت به دیگران، خیلی مهم است.
همۀ
کسانی که ممکن است ما از آنها بدمان بیاید، حتی کسانی که به ما ظلم
کرده‌اند(و شاید لازم باشد که تنبیه شوند) بالاخره بندگان خدا هستند و
خداوند دوست ندارد ما نسبت به بندگانش کینه و خصومت داشته باشیم. به‌جای
کینه‌ورزی نسبت به کسانی که به تو آزار رسانده‌اند(البته غیر از ظالمان و
مستکبرانِ عالم) می‌توانی از خدا بخواهی که شرّ او را از سر تو دفع کند که
آزارش به تو نرسد.
رسول خدا(ص)
فرموده‌اند: از لغزشهاى خطاکاران درگذرید تا بدین سبب خداوند شما را از
مقدّرات ناگوار حفظ کند(تَجاوَزوا عَن عَثَراتِ الخاطِئینَ یَقیکُمُ اللّه ُ
بِذلکَ سُوءَ الأقدارِ؛ ورام/۲/۱۲۰) و در روایت دیگری فرموده‌اند: از
گناهان مردم در گذرید، تا خداوند بدین سبب عذاب دوزخ را از شما دور گرداند
(تَجاوَزوا عَن ذُنوبِ النّاسِ یَدفَعِ اللّه ُ عَنکُم بِذلکَ عَذابَ
النّارِ؛ همان منبع)
